Entorno
Darjeeling é internacionalmente famosa pola súa industria do té e polo Ferrocarril Darjeeling do Himalaya, Patrimonio da Humanidade da Unesco. As plantacións de té remóntanse a mediados do século xix como parte do desenvolvemento británico da zona.
Os outeiros de Darjeeling son parte do Himalaya Menor. Con todo, o chan adoita estar mal consolidado (os sedimentos permeables da rexión non reteñen auga entre as choivas) e non se considera adecuado para a agricultura. A área ten pendentes empinadas e terra solta, o que leva a esvaramentos de terra frecuentes durante os monzones e está suxeita a frecuentes terremotos.
Ao mando do Raj británico a cidade prosperou, grazas ao seu clima morno, como punto turístico para cidadáns ingleses durante o verán. Entre 1835 e 1849 a poboación se centuplicó, en gran parte debido aos esforzos británicos para impulsar o turismo e o comercio na rexión. Desde 1840 foi sede de verán (informal) para a Presidencia Bengalí, práctica que foi formalizada logo de 1864.